បទវិចារណកថា៖ ការចូលជាសមាជិក UNPO

ការចូលជាសមាជិក UNPO

បទវិចារណកថាដោយ

លោក ថាច់ វឿង

ពីសម័យមុនដូនតាខែ្មរក្រោម តស៊ូទាមទារសិទិ្ធជាជនជាតិភាគតិច នៅលើទឹកដីកំណើតរបស់ខ្លួន ទៅតាមស្ថានសង្រ្គាមនាសម័យនោះ សម័យទំនើបបច្ចុប្បន្ន កូនចៅខែ្មរក្រោមទាមទារសិទិ្ធជនជាតិដើម ជាម្ចាស់ទឹកដីកម្ពុជាក្រោម ទាមទារសិទ្ធិសិទិ្ធសម្រចវាសនាខ្លួនដោយខ្លួនឯង លើឆាកអន្តរជាតិ ដោយប្រើ ប្រាស់គោលការណ៍អហិង្សា គោរពសិទិ្ធមនុស្ស រួមរស់ដោយសន្តិសហវិជ្ជមាន និងសហប្រតិការតាមច្បាប់អន្តរជាតិ ធ្វើជាមូលដ្ឋាន យកបញ្ញាស្មារតីជាអាវុធ ដើម្បីសម្រេចគោលដៅ មិនតស៊ូតែនៅក្នុងស្រុក ដូចសម័យមុនទៀតទេ ។

គេហទំព័រ UNPO ដាក់បង្ហាញព័ត៌មាន អំពីការចូលជាសមាជិក UNPO របស់សហព័ន្ធខែ្មរកម្ពុជាក្រោម ។ រូបៈ Screenshot-unpo.org

នៅក្នុងឆ្នាំ ១៩៦៩ ខែ្មរកម្ពុជាក្រោម បានបង្កើតចលនាទាមទារសិទិ្ធរស់នៅជាជនជាតិភាគតិចហើយខែ្មរក្រោមដែលជាអ្នកទទួលខុសត្រូវ និងបង្កើតចលនានេះ ខ្លះក៏បានស្លាប់ ខ្លះក៏បានរត់ចោលស្រុកមកនៅប្រទេសកម្ពុជា និងនៅពាសពេញប្រទេសសេរីក្នុងពិភពលោក ។ ប្រវត្តិសាស្រ្តខែ្មរក្រោម ជាប្រវត្តិដែលមានការតស៊ូមិនឈប់ឈរ មានស្មារតីសេ្នហាជាតិមោះមុត មានចិត្តក្លាហានយ៉ាងអង់អាច និងសាមគ្គីរឹងមាំ មានទំនុកចិត្តលើអ្នកដឹកនាំ ពេលខ្លះខែ្មរក្រោមតស៊ូតាមផ្លូវច្បាប់ ពេលខ្លះបះបោរដោយ កម្លាំងយោធា ប៉ុនែ្តខែ្មរក្រោមនៅខ្វះខាតគ្រប់បែបយ៉ាង ទើបចលនាតស៊ូរបស់ខែ្មរក្រោម មិនទាន់បាន សម្រេចដល់គោលដៅរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ននេះ ខ្មែរក្រោមមិនដែលបាក់ទឹកចិត្ត មិនបោះបង់ការតស៊ូម្តង ណាឡើយ ទោះជាឋិតក្នុងកាលៈទេសៈណាក៏ដោយ ។

តើជនជាតិភាគតិចនោះមានសិទិ្ធយ៉ាងណាដែរ បានជាព្រះសង្ឈខែ្មរក្រោមនាសម័យនោះ ខំទាម ទារ ខំតស៊ូពលីជីវិតដើម្បីប្តូរយកសិទិ្ធនោះ ? សិទិ្ធជនជាតិភាគតិចនាពេលនោះ គឺជាសិទ្ធិរស់នៅដោយ សុខសាន្តក្នុងសហគមន៍នៃរដ្ឋមួយ ដែលមានរដ្ឋធម្មនុញ្ញការពារ និងគោរពសិទ្ទិមនុស្ស នៅពេលនោះពិភពលោកមិនទាន់មានច្បាប់សិទិ្ធជនជាតិដើមជាម្ចាស់ទឹកដី និងសិទិ្ធសំរេចវាសនាខ្លួនដោខ្លួននៅឡើយ ទេ ហើយក៏មិនទាន់មានអង្គការ U.N.P.O ដែរ ។

យោងតាមរដ្ឋធម្មនុញ្ញនៃសាធារណរដ្ឋវៀតណាម ចុះថៃទី ១ ខែមេសា ឆ្នាំ ១៩៦៧ បានចែងឲ្យបណ្តាជនជាតិភាគតិចទាំងអស់មាន “ចាប, ព្នង, រ៉ាដេ, ណុង, និងខែ្មរក្រោម” មានតំណាងរបស់ខ្លួននៅក្នុងរដ្ឋសភា ( នីតិប្បញ្ញត្តិ ) និងនៅក្នុងរដ្ឋាភិបាល ( នីតិប្រតិបត្តិ ) គឺក្រុមប្រឹក្សានៃសញ្ជាតិភាគតិច ។

ក្រោយមកលោក ង្វៀង វាំង ទេវ ( Nguyen Van Thieu ) ជាប្រធានាធិបតី នៃសាធារណរដ្ឋវៀតណាម បានកែប្រែច្បាប់នេះ ដោយលុបខែ្មរក្រោមចេញពីក្រុមប្រឹក្សានៃជនជាតិភាគតិច ដាក់ជូនសភាអនុម័តឡើងវិញ លុបខែ្មរក្រោមចេញពីរដ្ឋធម្មនុញ្ញនៃសាធារណរដ្ឋវៀតណាម ដោយអយុត្តិធម៌ រំលាយខែ្មរ ក្រោមឲ្យទៅជាយួនសុទ្ធសាធតែម្តង បើទុកខែ្មរឲ្យមានអំណាចនៅក្នុងរដ្ឋសភា និងនៅក្នុងរដ្ឋាភិបាលពិបាកទប់ស្កាត់ទៅថៃ្ងក្រោយ ។

រះសង្ឃ និងពលរដ្ឋខែ្មរក្រោម មានការខកចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ចំពោះទង្វើរដ៏អយុត្តិធម៌របស់ប្រធានាធិបតីសាធារណរដ្ឋវៀតណាមសម័យនោះ នៅថៃ្ងទី ១៣ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៦៩ ព្រះសង្ឃរាប់រយអង្គបាននិមន្តមកពីគ្រប់ខេត្តទូទាំងដែនដីកម្ពុជាក្រោម ជួបជុំគ្នានៅមុខវិមានឯករាជ្យ ប្រធានាធិបតីនៃសាធារណ រដ្ឋយួន ទីក្រុងព្រៃនគរ ទឹកដីកម្ពុជាក្រោម ដើម្បីទាមទារសិទិ្ធជាជនជាតិភាគតិច សិទិ្ធអំណាចនៅក្នុងក្រុម ប្រឹក្សាសញ្ជាតិខាងតិច សិទិ្ធអំណាចនៅក្នុងរដ្ឋសភា សិទិ្ធអំណាចនៅក្នុងរដ្ឋាភិបាលរបស់ខែ្មរក្រោមដែលលោក ង្វៀង វាំង ទេវ ( Nguyen Van Thieu ) ជាប្រធានាធិបតី នៃសាធារណរដ្ឋយួន បានលុបចោល ពេលនោះ ក្រុមសមណប្បាតុករខែ្មរក្រោម ត្រូវបានបំបែកដោយប៉ូលិសយួន បាតុកម្មក៏បានបញ្ចប់ទៅ ដោយគ្មានដំណោះស្រាយអី្វទាំងអស់ ។

ការតស៊ូរបស់ខែ្មរក្រោម ដែលបានលើកយកមករាប់ខាងលើ គឺចាការតស៊ូនៅក្នុងស្រុកតែប៉ុណ្ណោះ គ្មានអន្តរជាតិណាដឹងឮឡើយ យួនមិនដែលខ្វល់ខ្វាយអី្វទាំងអស់ ទោះជាខំប្រឹងតវ៉ាយ៉ាងណាក៏ដោយ យួននៅតែរក្សាគោលជំហរដដែល រំលាយពូជសាសន៍ខែ្មរឲ្យពីទឹកដីកម្ពុជាក្រោម ។

សហព័ន្ធខែ្មរកម្ពុជាក្រោម ក្នុងជំនាន់ដែលដឹកនាំដោយលោក សឺង ទួន ជាប្រធានប្រតិបត្តិ មានចក្ខុវិស័យភ្លឺស្វាង និងទស្សនវិស័យវែងឆ្ងាយ បានលើកយកបទពិសោធន៍ ការតស៊ូរបស់បុព្វបុរសខែ្មរកម្ពុជាក្រោមពីសម័យមុន មកជជែកវែកញែក ពិចារណា សែ្វងរកការពិត ហើយដាក់ទិសដៅសម្រាបការ តស៊ូសម័យថ្មីនៅក្រៅប្រទេស ដូចេ្នះ ដើម្បីជម្រុញខែ្មរក្រោមឲ្យពិភពលោកបានស្គាល់កាន់តែច្បាស់ ។ សហព័ន្ធខែ្មរកម្ពុជាក្រោមមិនអាចតស៊ូដោយឯកឯងនោះទេ ត្រូវចូលជាសមាជិករបស់អង្គការពិភពលោក ណាមួយ ជាជណ្តើរឈានឡើង នាំយកវត្តមានខែ្មរក្រោមទៅបង្ហាញនៅក្នុងអង្គការសហប្រជាជាតិ ។ អង្គ ការប្រជាជាតិ និងប្រជាជនគ្មានតំណាង ដែលភាសាអង្គគេ្លសថា ( Unrepresented and Peoples Organization ) ហៅកាត់ថា ( U.N.P.O ) ជាអង្គការតំណាងឲ្យជនជាតិដើមជាម្ចាស់ទឹកដី ដែលបាត់ ប្រទេស ដែលត្រូវបានរដ្ឋាភិបាលមួយជិះជាន់សង្កត់សង្កិន រំលោភសិទិ្ធមនុស្ស ។ UNPO អាចទាក់ ទងអង្គការសហប្រជាជាតិ និងសភាអឺរ៉ុប និងប្រទេសជាច្រើនទៀត នៅលើពិភពលោក និងអាចនាំ សារទៅគ្រប់ទីកនែ្លង ។ UNPO បានជួយឲ្យប្រទេសជាច្រើនក្នុងលោកបានទទួលនូវសិទ្ធិសម្រេចវាសនា ខ្លួនដោយខ្លួនឯង នាពេលកន្លងមក ។ ចាប់ពីឆ្នាំឆ្នាំ ១៩៩៥ ដល់ ១៩៩៦ សហព័ន្ធខែ្មរកម្ពុជាក្រោម បានដាក់ពាក្យសុំចូលជាសមាជិកអង្គការ UNPO ដើម្បីបានចូលជាសមាជិកពេញសិទ្ធិក្នុងនាមជា ប្រជា ជាតិមួយ ។ UNPO តម្រូវឲ្យ សហព័ន្ធខែ្មរកម្ពុជាក្រោម ត្រូវមានត្រូវមាន ទង់ជាតិ ទឹកដី ប្រវត្តិសាស្រ្ត ពលរដ្ឋ វប្បធម៌ ដើម្បីបញ្ជាក់ថា ខែ្មរក្រោមជាម្ចាស់ទឹកដីកម្ពុជាក្រោមពិតប្រាកដមែន ហើយ UNPO បាន ចុះទៅត្រួតពិនិត្យដោយផ្ទាល់ បានធើ្វសុភវិនិច្ឆ័យយ៉ាងច្បាស់លាស់ថា ខែ្មរក្រោមជាម្ចាស់ស្រុក នៃដែនដី កម្ពុជាក្រោម យ៉ាងពិតប្រាកដ ដោយឥតប្រកែកបាន ។ រហូតមកដល់ថៃ្ងទី ១៥ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០០១ UNPO បានសម្រចទទួលយក សហព័ន្ធខែ្មរកម្ពុជាក្រោម ជាសមាជិកពេញសិទិ្ធរបស់ខ្លួន ជាអង្គការ តំណាងប្រជាជាតិកម្ពុជាក្រោមទាំងមូល ដែលមានទីតាំងនៅសហរដ្ឋអារមេរិក ។

ចាប់តាំងពីពេលនោះមក វត្តមានរបស់ខែ្មរក្រោមបានចាប់ផ្តើមលេចធ្លោលើឆាកអន្តរជាតិ ។ សហព័ន្ធខែ្មរកម្ពុជាក្រោម បានធ្វើសកម្មភាពទាមទារ សិទិ្ធសម្រេចវាសនាខ្លួនដោយខ្លួនឯង គ្រប់ទីកនែ្លង ។ តាមរយៈ UNPO សហព័ន្ធខែ្មរកម្ពុជាក្រោម បានរៀបចំសន្និសីទអន្តរជាតិជាច្រើនដង មាននៅព្រឹទ្ធសភា ប្រទេសបារាំង វិមានសន្តិភាព នាទីក្រុងឡាអេ ប្រទេសហូឡង់ និងនៅប្រទេសអូស្រ្តាលី ជាដើម ;ចូលតតាំងជាមួយរដ្ឋាភិបាលយួនក្នុងលើវេទិកាជនជាតិដើម នៅក្នុងអង្គការសហប្រជាតិជារៀងរាល់ឆ្នាំ សហការយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយអង្គការ UNPO ឃ្លាំមើលការរំលោភសិទិ្ធមនុស្ស ការរើសអើងជាតិសាសន៍ទៅលើខែ្មរក្រោម ដោយប្រុងប្រយ័ត្នជាទីបំផុត ។

សកម្មជនខ្មែរក្រោម ដែលប្រើប្រាស់បណ្តាញសង្គម ដើម្បីបញ្ចេញមតិជុំវិញប្រវត្តិសាស្រ្ត ទឹកដីកម្ពុជាក្រោម រងការកោះហៅសួរចម្លើយ និងពិន័យប្រាក់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរពីសំណាក់ អាជ្ញាធរវៀតណាម ។ ក្រៅពីនេះ អាជ្ញាធរវៀតណាម ក៏បានធ្វើទុក្ខបុកម្នេញពលរដ្ឋខ្មែរក្រោម ដោយការរឹបអូសយកដីធ្លី និងការចាប់ខ្លួនឃុំខ្លួន ឬដាក់ពន្ធនាគារ ។

ករណីដែលរដ្ឋាភិបាលយួនរំលោភសិទ្ធិមនុស្ស រើសអើងពូជសាសន៍ កោះហៅទៅសួរចម្លើយ ខែ្មរក្រោម ក្នុងពេលថ្មីៗកន្លងទៅនេះ មានដូចជា៖

១/ ករណីក្រុមហ៊ុនយួនមួយនៅខេត្តវាលប្រើស មានការរើសអើង មិនអនុញ្ញាតឲ្យកម្មករខែ្មរបាន ចូលធ្វើការវិញ ពេលដែលបានឈប់សម្រាក ក្នុងរដូវ COVID 19

២/ ករណីរឹបអូសយកដីធ្លីពលរដ្ឋខែ្មរក្រោម នៅភូមិប៉ប្រក ស្រុកព្រៃមេង ខេត្តក្រមួនស

៣/ ករណីលោក វិញ វាំង ដែប ( Huynh Van Dep )

៤/ ករណីយុវជន តោ ហ្វាង ចឿង ; ( To Hoang Chuong )

៥/ ករណីយុវជន ថាច់ កឿង ( Thach Cuong )

៦/ ករណីយុវជន យ័ញ មិញ ក្វាង ( Danh Minh Quang )

៧/ ករណីយុវជន គឹម ហុង មីល ( Kim Hong Mil )

៨/ ករណីព្រះតេជគុណ សឺន ទី ( Son Ty )

៩/ ករណីលោក លី កើត ( Kurt Ly )

១០/ ករណីយុវជន យឿង ខាយ ( Duong Khai )

១១/ ករណីក្រុមគ្រួសារលោក គឹម សុខន ( Kim Soc Khone )

១២/ ករណីយុវជន ថាច់ ថុង ( Thach Thong )

១៣/ ករណីយុវជន វិញ ជុង ;( Huyng Chung )

១៤/ ករណីយុវជន ឡឹម ណារិទិ្ធ ( Lam Narith )

១៥/ ករណីអ្នកស្រី ត្រឹង ធី សោភា ( Tran Thi Sophia )

ករណីទាំងអស់នះ សហព័ន្ធខែ្មរកម្ពុជាក្រោម បានសហការជាមួយអង្គការ UNPO ហើយរបាយ ការណ៍យ៉ាងលម្អិត មានភ័ស្តុតាងពិតប្រាកដ ច្បាស់លាស់ ត្រឹមត្រូវ ដែលមិនអាចមួលបង្កាច់បាន ផ្ញើរជូនអង្គការសហប្រជាជាតិ សភាអឺរ៉ុប និងការអន្តរជាតិនានាជាច្រើនទៀត ដើម្បីជួយធ្វើអន្តរាគមន៍ នៅពេលខាងមុខរដ្ឋាភិបាលវៀតណាម និងឆ្លើយមួលបង្កាច់យ៉ាងណា នៅចំពោះមុខសហគមន៍អន្តរជាតិ ពីព្រោះជារៀងរាល់ឆ្នាំ ពេលប្រជុំវេទិកាសិទិ្ធជនជាតិដើម នៅក្នុងអង្គការសហប្រជាជាតិ នៅបូរី ( New York ) វៀតណាមតែងតែបដិសេធវត្តមានរបស់សហព័ន្ធខែ្មរកម្ពុជាក្រោម ហើយបានប្រកាសថា នៅក្នុង ប្រទេសវៀតណាម គ្មានជនជាតិដើមឡើយ ។

សហព័ន្ធខែ្មរកម្ពុជាក្រោម មានលក្ខន្តិកៈដ៏រឹងមានមាំ ធ្វើកិច្ចការប្រកបដោយតម្លាភាព សម្រេច ជោគជ័យពីជាច្រើនដំណាក់កាល បង្ហាញការពិត ផ្តល់ទំនុកចិត្ត ភាពស្មោះត្រង់ ទឹកចិត្តជាតិនិយម មាន ក្រុមយុវជនទំពាំងស្នងឬស្សី ខែ្មរក្រោមចាប់ផ្តើមស្គាល់សហព័ន្ធ ចាប់ផ្តើមទទួលយកមាគ៌ារបស់ សហព័ន្ធ ទទួលយក សហព័ន្ធ ជាមេដឹករបស់ខ្លួន មានរឿងអី្វកើតឡើងនៅកម្ពុជាក្រោម ខែ្មរក្រោមតែងតែអំពាវនាវ សហព័ន្ធ ឲ្យជួយធ្វើអន្តរាគមន៍គ្រប់ពេលវេលា ៕