​ការ​ប៉ះ​បោរ​របស់​ជនជាតិ​ម៉ុង​តេញ៉ា ​ជា​មេរៀន​ឱ្យ​វៀតណាម​ ​គិត​ពី​ការ​ទាមទារ​សិទ្ធិ​របស់​ខ្មែរក្រោម​

ដោយ គឹម សាវតា

​កាលពី​ពាក់កណ្ដាល​ខែ​មិថុនា​ ​ឆ្នាំ​ ​២​០​២​៣​ ​ក្រុម​ជនជាតិ​ដើម​ ​ដែល​រស់នៅ​តាម​ដងភ្នំ​ ​ក្នុង​ភូមិភាគ​កណ្ដាល​ ​នៃ​ ​ប្រទេស​វៀតណាម​ ​ពោល​គឺ​នៅ​ក្នុង​ខេត្ត​ដាក់​ឡាក់​ ​បាន​ក្រោក​ឡើង​ជាថ្មី​ ​តស៊ូ​ប្រដាប់​អាវុធ​ ​ដោយ​វាយប្រហារ​ចូល​ការិយាល័យ​ភូមិ​ចំនួន​ពីរ​ ​ក្នុង​ខេត្ត​ដាក់​ឡាក់​ ​ព្រម​តាំង​បាន​បាញ់​ប្រហារ​បណ្ដាល​ឱ្យ​មនុស្ស​ចំនួន​ ​៩​ ​នាក់​បាន​ស្លាប់​ ​។​ ​បន្ទាប់ពី​នោះ​ ​រដ្ឋាភិបាល​វៀតណាម​បាន​ចាប់​មនុស្ស​ចំនួន​ ​៤​៦​ ​នាក់​ ​ដោយ​អះអាង​ថា​ ​ជាប់​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ករណី​បះបោរ​នេះ​ ​។​ ​ក្រុម​ជនជាតិ​ដើម​ ​ដែល​តស៊ូ​ប្រដាប់​អាវុធ​នោះ​ ​ត្រូវ​បាន​គេ​ស្គាល់​ថា​ ​ជា​ជនជាតិ​ម៉ុង​តេញ៉ា ​។​

ជនជាតិ​ម៉ុងតាញ៉ា​កាន់​សាសនា​គ្រិស្ត​ ធ្វើពិធីបួងសួង​នៅ​ព្រះវិហារ​បណ្តោះអាសន្នមួយ​ ស្ថិតនៅក្នុងព្រៃ​របស់​ប្រទេស​វៀតណាម។ រូបៈ Facebook/Campaign to End Torture in Vietnam
ជនជាតិ​ម៉ុងតាញ៉ា​កាន់​សាសនា​គ្រិស្ត​ ធ្វើពិធីបួងសួង​នៅ​ព្រះវិហារ​បណ្តោះអាសន្នមួយ​ ស្ថិតនៅក្នុងព្រៃ​របស់​ប្រទេស​វៀតណាម។ រូបៈ Facebook/Campaign to End Torture in Vietnam

​ករណី​នេះ​ ​សង្គម​ស៊ីវិល​ខ្មែរ​កម្ពុជាក្រោម​ ​ដែល​មាន​មូលដ្ឋាន​នៅ​កម្ពុជា​ ​ចាត់ទុកថា​ជា​មេរៀន​មួយ​សម្រាប់​រដ្ឋាភិបាល​វៀតណាម​ ​ដែល​តែងតែ​រំលោភ​សិទ្ធិមនុស្ស​លើ​ជនជាតិ​ដើម​ ​និង​ជាតិ​ភាគតិច​ ​និង​ទទូច​ឱ្យ​រដ្ឋាភិបាល​វៀតណាម​ ​គោរព​សិទ្ធិ​ដែល​មាន​ចែង​ជា​អន្តរជាតិ​ស្តីពី​ជនជាតិ​ដើម​ ​និង​ជនជាតិ​ភាគតិច​ ​ដើម្បី​ឱ្យ​រដ្ឋាភិបាល​មួយ​នេះ​ ​រស់នៅ​ដោយមាន​សុខដុម​រម​នា​ជាមួយគ្នា​ ​។​

​ប្រធាន​សាខា​សហ​ព័ន្ធ​ខ្មែរ​កម្ពុជាក្រោម​ ​ប្រចាំ​តំបន់​ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា​ ​លោក​ ​តាំង​ ​សា​រៈ ​ដែល​បាន​តាមដាន​ករណី​នេះ​ ​បាន​មានប្រសាសន៍ថា​ ​ជនជាតិ​ម៉ុង​តេញ៉ា ​គឺជា​បណ្ដុំ​ ​នៃ​ កុ​ល​ស​ម្ព័ន្ធ​ជាច្រើន​ ​ដែល​មាន​ដូចជា​កុ​ល​ស​ម្ព័ន្ធ​ចារ៉ាយ​ កុ​ល​ស​ម្ព័ន្ធ​រ៉ា​ម៉ា​ដា​ កុ​ល​ស​ម្ព័ន្ធ​ណា​កូ​ម៉ា​ កុ​ល​ស​ម្ព័ន្ធ​ណា​កូ​ហ៊ូ​ម៉ាន់​ ​និង​កុ​ល​ស​ម្ព័ន្ធ​ស្ទៀង​ជាដើម​ ​។​ ​លោក​បន្ត​ថា​ ​ពាក្យ​ថា​ ​«​ម៉ុង​តេញ៉ា​»​ ​នេះ​ ​គឺជា​ភាសាបារាំង​ ​ដែល​ហៅថា​ ​អ្នក​ដែល​រស់នៅ​ក្នុង​តំបន់​ភ្នំ​ ​។​ ​លោក​បន្ថែម​ថា​ ​ទីតាំង​ដែល​ជនជាតិ​ម៉ុង​តេញ៉ា​រស់នៅ​នេះ​ ​គឺ​នៅ​តំបន់​ខ្ពង់រាប​ភាគ​កណ្ដាល​ ​នៃ​ ​ប្រទេស​វៀតណាម​ ​ដែល​តំបន់​នោះ​ ​ជា​អតីត​ទឹកដី​របស់​ប្រទេស​ចំប៉ា​ ​ពោល​គឺ​ខុស​ពី​ខ្មែរក្រោម​ ​ដែល​មិន​មាន​កុ​ល​ស​ម្ព័ន្ធ​ច្រើន​រួមគ្នា​នោះ​ទេ​ ​។​

​បើ​តាម​លោក​ ​តាំង​ ​សា​រៈ ​មូលហេតុ​ដែល​ជនជាតិ​ ​ម៉ុង​តេញ៉ា ​នៅតែ​បន្ត​តស៊ូ​ដោយ​កម្លាំង​ប្រដាប់​អាវុធ​ ​ដើម្បី​ទទួល​បាន​សិទ្ធិ​សម្រេច​វាសនា​ខ្លួន​ដោយខ្លួនឯង​នេះ​ ​គឺ​ក្រោម​មូលហេតុ​ពីរ​ ​ហេតុផល​ទី​១​ ​ដោយសារតែ​ជនជាតិ​ ​ម៉ុង​តេញ៉ា​ធ្លាប់​មាន​ប្រពៃណី​ ​ក្នុង​ការ​តស៊ូ​ដោយ​ប្រដាប់​អាវុធ​ ​តាំងពី​អំឡុង​ឆ្នាំ​ ​១​៩​៦​០​ ​ប្រឆាំង​ជាមួយ​វៀតណាម​កុម្មុយនិស្ត​ ​ហេតុផល​ទី​២​ ​គឺ​ជនជាតិ​ម៉ុង​តេញ៉ា​រស់នៅ​ក្នុង​តំបន់​ព្រៃ​ភ្នំ​ហើយ​នៅ​ពេល​ ​ដែល​មានអាសន្ន​អ្វី​នោះ​ ​គឺ​ក្រុម​ជនជាតិ​ខ្លួន​អាច​រត់​ចូល​លាក់ខ្លួន​ក្នុង​ព្រៃ​ ​។​

​សម្រាប់​ការ​តស៊ូ​របស់​ខ្មែរក្រោម​ ​ដើម្បី​ទាមទារ​សេរី​ភា​ពី​វិញ​ ​លោក​ ​តាំង​ ​សា​រៈ ឱ្យ​ដឹង​ថា​ ​ខ្មែរក្រោម​ក៏​ធ្លាប់​មាន​ប្រវត្តិ​តស៊ូ​ដោយ​កម្លាំង​ប្រដាប់​អាវុធ​ផង​ ​ដែរ​ជាពិសេស​ក្ន​ង​អំឡុង​ឆ្នាំ​ ​១​៩​៧​៥​ ​ឬ​ ​១​៩​៧​៦​ ​ប៉ុន្តែ​ ​ដោយ​មើលឃើញ​ថា​ ​ការ​តស៊ូ​ដោយ​កម្លាំង​ប្រដាប់​អាវុធ​ ​គឺ​មិន​អាច​​​យកឈ្នះ​ទៅលើ​រដ្ឋាភិបាល​វៀតណាម​ ​នោះ​ទេ​ ​គឺ​មានតែ​តស៊ូ​តាម​ផ្លូវច្បាប់​នោះ​ទេ​ ​ដែល​អាច​ធ្វើ​ឱ្យ​ខ្មែរក្រោម​ ​ទទួលជោគជ័យ​ ​។​ ​លោក​បន្ថែម​ថា​ ​ក្រោយ​ពី​ងាក​មក​តស៊ូ​តាម​ផ្លូវច្បាប់​ ​គឺ​ទទួល​បាន​លទ្ធផល​ជាច្រើន​និង​ទទួល​បានការ​គាំទ្រ​ ​ទើប​ធ្វើ​ឱ្យ​ខ្មែរក្រោម​បោះបង់​ចោលការ​តស៊ូ​ដោយ​កម្លាំង​ប្រដាប់​អាវុធ​ ​។​

​សម្រាប់​លោក​បណ្ឌិត​ ​សឺ​ន​ ​ជុំ​ជួន​ ​អគ្គលេខាធិការ​សមាគម​ខ្មែរ​កម្ពុជាក្រោម​ ​ដើម្បី​សិទ្ធិមនុស្ស​ ​និង​អភិវឌ្ឍន៍​ ​និង​ជា​មេធាវី​មួយ​រូប​ផង​នោះ​ ​មានប្រសាសន៍ថា​ ​រដ្ឋាភិបាល​វៀតណាម​គួរតែ​ចាត់​ទុក​ការ​តស៊ូ​ប្រដាប់​អាវុធ​របស់​ជនជាតិ​ម៉ុង​តេញ៉ា ​នា​ពេល​ថ្មីៗ​ ​នេះ​ ​ជា​មេរៀន​មួយ​ ​ដោយសារតែ​ការ​រិ​តប​បន្តឹង​សិទ្ធិ​ផ្សេងៗ​ ​ដូចជា​ ​សាសនា​ ​បូករួម​ទាំង​ការ​រំលោភបំពាន​ដីធ្លី​ ​នៅ​តាម​តំបន់​ព្រៃ​ភ្នំ​របស់​ពួកគេ​ពីសំណាក់​រដ្ឋាភិបាល​វៀតណាម​ ​ដែល​នាំ​ឱ្យ​មានការ​តស៊ូ​ ​ប្រឆាំង​ដោយ​ប្រដាប់​អាវុធ​នា​ពេល​ថ្មី​នេះ​ ​កើតឡើង​ ​។​ ​យ៉ាងនេះ​ក្តី​ ​សម្រាប់​ខ្មែរក្រោម​ ​មិនគួរ​ជ្រើសរើស​ផ្លូវ​តស៊ូ​ប្រដាប់​អាវុធ​ជាមួយ​រដ្ឋាភិបាល​វៀតណាម​ ​ដើម្បី​ទាមទារ​សិទ្ធិ​សេរីភាព​នោះ​ទេ​ ​ពោល​គឺ​មានតែ​តស៊ូ​មតិ​តាម​គោលការណ៍​ច្បាប់អន្តរជាតិ​ ​ទើប​មានប្រសិទ្ធិភាព​ក្នុង​ការ​ទាមទារ​សិទ្ធិ​សេរីភាព​របស់​ខ្លួន​ ​។​

​សម្រាប់​រដ្ឋាភិបាល​វៀតណាម​ ​បណ្ឌិត​ ​សឺ​ន​ ​ជុំ​ជួន​ ​បាន​លើកឡើង​ថា​ ​បើ​មិន​ចង់​ឱ្យ​ជនជាតិ​ដើម​ ​និង​ជនជាតិ​ភាគតិច​ផ្សេងទៀត​ក្រោក​ឡើង​តស៊ូ​ប្រដាប់​អាវុធ​ ​ដូច​ជនជាតិ​ម៉ុង​តេញ៉ា​ទេ​នោះ​ ​គឺ​រដ្ឋាភិបាល​វៀតណាម​ ​ត្រូវតែ​ផ្ដល់​ជូន​សិទ្ធិ​ ​ដែល​មាន​ចែង​ជា​អន្តរជាតិ​ដល់​ជនជាតិ​ដើម​ ​និង​ជនជាតិ​ភាគតិច​ទាំងនោះ​ ​ទើប​មាន​ភាព​សុខដុម​រម​នា​ ​និង​អាច​រស់នៅ​ជាមួយគ្នា​ ​ដោយ​សន្តិភាព​ ​។​

​យោង​តាម​ការ​ចុះផ្សាយ​របស់​គេហទំព័រ​មួយ​ ​បាន​ឱ្យ​ដឹង​ថា​ ​ក្នុង​ឆ្នាំ​ ​២​០​២​២​ ​វៀតណាម​មាន​ក្រុម​ជនជាតិ​ចំនួន​ ​៥​៤​ ​ដែល​ត្រូវ​បាន​ទទួលស្គាល់​ក្នុង​នោះ​ ​៥​៣​ ​ជា​ជនជាតិ​ភាគតិច​ ​។​ ​ក្រុម​ទាំងនេះ​ ​មាន​ប្រជាជន​ប្រមាណ​ ​១​៤​.​១​ ​លាន​នាក់​ ​ឬ​ប្រហែល​ ​១​៤​.​៧​% ​នៃ​ ​ចំនួន​ប្រជាជន​សរុប​របស់​ប្រទេស​ប្រហែល​ ​៩​៦​ ​លាន​នាក់​ ​៕