(បទពាក្យប្រាំបី)
[twocol_one]មេឃខ្ពស់ដីក្រាស់កើតចាស់ឈឺចាប់
វិលកើតវិលស្លាប់ក្នុសមុទ្រវាលវដ្ត
ទំនុកកម្មផលផ្ដល់ឲ្យបែនបត់
ទោះប្រឹងគេចរត់មិនផុតកម្មកីយ៍ ។
ឥឡូវឈរធ្មឹងសញ្ជឹងសង្វេគ
គ្មានអ្វីគួរត្រេករាល់អង្គរូបី (១)
មិនយូរក្លាយជា ទឹក,ភ្លើង,ខ្យល់,ដី
ព្រាត់គ្មានសល់អ្វីតាមន័យសច្ចៈ ។[/twocol_one] [twocol_one_last]
រស់រានឈានឆ្ពោះប្រៀបដូចសុបិន
ដូចផ្ការោយក្លិនប្រែប្រួលប្តូរផ្លាស់
មិនអាចប្រកាន់ប្រឹងនៅមានះ
ថាខ្លួនជាម្ចាស់បញ្ជាតាមចិត្ត។
កើតមកជាប់ទ្រុងក្នុងកម្មដូចគ្នា
មិនអាចគេចវៀររាល់កម្មតោងស្អិត
បើចង់ដោះកម្មតាមធម៌ប្រព្រឹត្ត
ក្រែងបានស្គាល់ពិតមគ្គផលនិព្វាន ៕[/twocol_one_last]
កំណត់សម្គាល់÷
(១) រូបី៖(គុ.) (បា.) ដែលមានរូប, ដែលមានលំអ; បុរសអ្នកមានលំអ; ប្រើស្រីជា រូបិនី នាងល្អ (ព. កា.) : រូបីរូបិនីជនទាំងទ្វីប្រាស្រ័យគ្នា….
ដោយ លឹម រង្សី
—————————–
អត្ថបទកំណាព្យនេះ ឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីទស្សនៈរបស់អ្នកនិពន្ធ មិនមែនជាទស្សនៈ និងគោលជំហររបស់ វិទ្យុសំឡេងកម្ពុជាក្រោម ឡើយ ។