សារអំពាវនាវរបស់ស្ត្រីសកម្មជនប្រឆាំងតវ៉ាទៅអាជ្ញាធរវៀតណាម រឿងរមណីយដ្ឋានស្រះគូ ដែលត្រូវគោក សុំជំនួយសប្បុរសធម៌ ដើម្បីព្យាបាលមហារីកខួរឆ្អឹង ដំណាក់កាលចុងក្រោយ

ដោយ ស៊ឺន ចែងចើន

នៅពេលថ្មីៗ នេះ ស្ត្រីសកម្មជនខ្មែរក្រោមមួយរូប ដែលធ្លាប់ចូលរួមប្រឆាំងតវ៉ាទៅអាជ្ញាធរវៀតណាម រឿងរមណីយដ្ឋានស្រះគូ ដែលត្រូវគោក បានចេញសារអំពាវនាវមួយ ទៅដល់សប្បុរសជនទាំងនៅក្នុងស្រុក និងក្រៅស្រុក ដែលមានទឹកចិត្តសប្បុរសធម៌អាណិតអាសូរ ដល់រូបនាង ជួយបរិច្ចាគប្រាក់កាក់ខ្លះៗ ដើម្បីព្យាបាលជើងរបស់នាង ដែលមានជម្ងឺឥតមុខដ៏កាចសាហាវជិតឈានដល់ដំណាក់កាលចុងក្រោយ នៅឯមន្ទីរពេទ្យប្រទេសថៃ ។

កញ្ញា ស្រី ណេត ត្រូវអង្គុយរទេះរុញ ដោយមិនអាចក្រោកដើរបាន ។

យោងតាមសារអំពាវនាវមួយ ដែលបង្ហោះឡើងក្នុងបណ្តាញសង្គម Facebok របស់នាង ស្រីណែត កាលពីថ្ងៃទី ២២ ខែមីនា ២០១៦ កន្លងទៅនេះ បានបញ្ជាក់ថា កជើងខាងឆ្វេងរបស់នាងត្រូវមេរោគស៊ីដល់ឆ្អឹង ដែលគ្រូពេទ្យស្នើឲ្យនាងត្រូវតែធ្វើការវះកាត់ជាបន្ទាន់ បើពុំនោះទេ អាច នឹងមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិត ។

កញ្ញា ស្រី ណេត សម្រាកព្យាបាលជម្ងឺក្នុងពេទ្យមួយ នៅទីក្រុងព្រៃនគរ ។

សារអំពាវនាវរបស់នាង ស្រី ណេត បានសរសេរយ៉ាងនេះថា ៖

នាងខ្ញុំព្រះករុណាសូមអរព្រះគុណ និងអរគុណទុកជាមុន !!!!

«សារអំពាវនាវ»

នាងខ្ញុំព្រះករុណា ស្រី ណេត សូមក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះសង្ឃ និងលោកយាយ លោកតា អ៊ំ ធំ ពូ មា មីង បង ប្អូនទាំងក្នុង និងក្រៅប្រទេសដោយសេចក្តីគោរព ។

ថ្ងៃនេះនាងខ្ញុំព្រះករុណាដាច់ចិត្តសរសេរសារអំពាវនាវនេះ បង្ហោះក្នុង Facebook ដើម្បីប្រគេន និងជូន ដំណឹងអាសន្នពីជំងឺរបស់នាងខ្ញុំ ដល់ព្រះសង្ឃ និងលោកយាយ លោកតា អ៊ំ ធំ ពូ មា មីង បង ប្អូនឲ្យបានជ្រាថា កជើងខាងឆ្វេងរបស់នាងខ្ញុំ មានអាការឈឺចុកចាប់ដោយគ្មានរោគសញ្ញាអ្វីទាំងអស់ ជាង ១ ឆ្នាំមកហើយ គឺឈឺដល់ថ្នាក់ដើរមិនរួច កម្រើកមិនបាន ដេកមិនលក់ អង្គុយមិនស្រណុក ដើរដោយលោតជើងម្ខាង ហើយពេលខ្លះទៅរៀនក៏ត្រូវប្រើឈើច្រត់ ។ ឪម៉ែនាងខ្ញុំធ្លាប់បានជូនទៅព្យាបាល នូវមន្ទីរពេទ្យចឺរ៉ៃ (Cho Ray) ក្រុងព្រៃនគរអស់ ២ លើក តែការព្យាបាលនោះគ្មានប្រសិទ្ធិភាពអ្វីបន្តិចបន្តួច សោះ គឺកាន់តែផឹកថ្នាំតាមបណ្តាំគ្រូពេទ្យ ជើងខ្ញុំបែរជាកាន់តែហើម កាន់តែឈឺចាប់ ធ្វើឲ្យនាងខ្ញុំ អស់សង្ឃឹមខ្លាំងណាស់ ។ ដោយទ្រាំនឹងការឈឺចុកចាប់មិនបាន នាងខ្ញុំមានតែប្រើថ្នាំកាត់បន្ថយការឈឺ ចាប់ប៉ុណ្ណោះ និងថ្នាំចិនមួយរយៈពេល ព្រមទាំងទៅព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យពុហុវិជ្ជាខេត្តព្រះត្រពាំង ស្ទើរតែ រាល់សប្តាហ៍ ក៏ឃើញថាហាក់ដូចជាបានធូរស្រាលដើរទៅមកបានចង់ដូចធម្មតា តែនៅតែមានអាការ ឈឺចាប់ក្នុងឆ្អឹង ។ ប៉ុន្តែក្រោយមកប្រហែលរវាង ១ ខែនេះការឈឺចុកចាប់នោះ បានដររើហើមឡើងលើស មុនជាទ្វេដង គឺឈឺហួសពីឈឺ រកអ្វីប្រៀបពុំបាន មិត្តភ័ក្តិជាច្រើនបានដេញឲ្យខ្ញុំទៅពេទ្យជាប្រញាប់ ប៉ុន្តែនាងខ្ញុំសូរទ្រាំឈឺ ហើយលេបថ្នាំកាត់បន្ថយការឈឺចាប់ជាបន្តបន្ទាប់បានពេលណា គឺអាស្រ័យពេល នោះ ដើម្បីរង់ចាំឲ្យដល់ថ្ងៃទី ១៣ មីនាទៅជួបជុំគ្នាជាមួយព្រះសង្ឃ និងយុវជននៅគូស្រះស្រី (ស្រះគូ) ដើម្បីរួមគ្នាដាក់ញត្តិទៅមន្ទីរវប្បធម៌ កីឡា និងទេសចរណ៍ខេត្តព្រះត្រពាំង សូមឲ្យគេជួយការពារស្រះគូ ជាបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌ ប្រវត្តិសាស្ត្រជាតិខ្មែរយើង កុំឲ្យបាត់បង់ រួចកិច្ចការនេះហើយ ទើបនាងខ្ញុំពឹងមិត្តភ័ក្តិ គ្រាហ៍យកទៅពេទ្យជាខាងក្រោយ គឺនៅថ្ងៃអាទិត្យទី ២០ មីនាកន្លងនេះ បងស្រី សុខន បានជូននាងខ្ញុំទៅមន្ទីរពេទ្យមហាវិទ្យាល័យឱសថសាស្ត្រ (Dai Hoc Y Duoc TPHCM) ព្រៃនគរ ហើយបានចូលពេទ្យពិនិត្យថតកាំរស្មី អ៊ិច (X–Ray) និងថត MRI នៅព្រឹកថ្ងៃចន្ទទី ២១ ខែមីនានេះ ។

លទ្ធផលគួរឲ្យតក់ស្លុតគឺ លោកគ្រូពេទ្យគ្រវីក្បាល ហើយប្រាប់ឲ្យនាងខ្ញុំប្រុងប្រៀបទប់ស្មារតី ថាជំងឺនេះ ធ្ងន់ណាស់ហើយ គឺមេរោគបានស៊ីដល់ឆ្អឹង ត្រូវតែធ្វើការវះកាត់ជាបន្ទាន់ ប៉ុន្តែការវះកាត់នេះ ប្រហែលជា មានការលំបាកបន្តិចហើយ មិនរលូនទេ ? មិនដឹងជាយ៉ាងណាទេ ? ពេលនាងខ្ញុំសួរបញ្ជាក់ លោកគ្រូពេទ្យបានប្រាប់នាងខ្ញុំថា “ការវះកាត់នេះ មិនធានាថាជា ១០០ % ទេ” ហើយថវិកាវះកាត់ ប្រមាណជា ១០០ លានឡើងទៅ បើគិតជាដុល្លារ ប្រមាណពី ៥០០០ ដុល្លារឡើង តែពេលនោះ ក្នុងខ្លួននាងខ្ញុំ នៅសល់ប្រាក់តែជាង ៤០០ ពាន់ដុង (ប្រមាណជាង ៣០ ដុល្លារ) នាងខ្ញុំ និងបងស្រីសុខន ស្តាប់ហើយក៏បានត្រឹមតែឱបគ្នាទ្រហោយំប៉ុណ្ណោះ គ្មានអ្វីត្រូវនិយាយ នឹងគ្រូពេទ្យ ថាពេលនេះខ្ញុំគ្មានប្រាក់ ទេ ឲ្យនាងខ្ញុំសូមវិលទៅផ្ទះសិន ចាំមើលបើមានប្រាក់នាងខ្ញុំនឹងគិតបន្តទៀត ។ រឿងថវិកាជារឿងមួយធំ ឱបមិនជុំគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលទៅហើយ ប៉ុន្តែរឿងលោកគ្រូពេទ្យថាមិនហ៊ានអះអាងធានាថា ការវះកាត់បាន ជោគជ័យជានា ១០០ % វាអាចប្រឈម នឹងការពិការនោះ ទើបជាការគួរឲ្យតក់ស្លុតទន់ជង្គង់ ។

សារអំពាវនាវរបស់នាង ស្រី ណេត បានសរសេរបន្ថែមយ៉ាងនេះទៀតថា ៖

បពិត្រព្រះសង្ឃជាទីសក្ការៈ!

លោកយាយ លោកតា អ៊ំ ធំ ពូ មា មីង បង ប្អូន ជាទីគរព !

នាងខ្ញុំមិនចង់ពិការ នាងខ្ញុំពិតភ័យខ្លាចតក់ស្លុតណាស់ នាងខ្ញុំចង់ជាដូចដើម ចង់ដើរបាន ចង់ទៅធ្វើ កិច្ចការបាន ចង់ទៅសិក្សារៀនសូត្របាន ចង់ទៅចូលរួមការងារសង្គមជាមួយព្រះសង្ឃ និងជនរួមជាតិបន្ត ទៀតបាន ដែលជាគោលបំណង ជាមនសិការៈពិត ៗ របស់នាងខ្ញុំ គឺនាងខ្ញុំត្រូវការជើងមាំមួនដើរទៅមុខរួច និងបន្តដើរទៅមុខទៀត ដើម្បីធ្វើកិច្ចការណាដែលអាចធ្វើបាន ដើម្បីជាតិ សាសនា វប្បធម៌ជាតិ ដ៏កម្សត់ របស់យើង ។ ហេតុដូច្នេះ បានជានាងខ្ញុំសរសេរសារនេះ ដើម្បីសូមព្រះទ័យមេត្តា និងមេត្តាផ្តល់ជំនួយ សប្បុរសធម៌ដល់នាងខ្ញុំ ដោយសេចក្តីអនុគ្រោះអាណិតអាសូរផង ព្រោះបំណងនាងខ្ញុំ ចង់បានទៅ ព្យាបាល នៅប្រទសេសថៃ ព្រោះបានឮថា ពេទ្យនៅប្រទេសថៃមានសង្ឃឹមច្រើនជាង ។

សូមសប្បុរសជនទាំងឡាយព្រះមេត្តា និងមេត្តា ជួយសង្គ្រោះនាងខ្ញុំផង ។ នាងខ្ញុំព្រះករុណា សូមអរព្រះគុណ និងអរគុណជាអនេកប្បការ ។

សូមឲ្យសប្បុរសជនទាំងឡាយ នៅគ្រប់ទិសទីមានសុខភាពល្អបរិបូណ៌ ជានិច្ចនិរន្តរ៍កុំបីខាន ។
សូមទទួលការគោរពពីនាងខ្ញុំ!

ព្រះត្រពាំងថ្ងៃទី ២២ មីនា ឆ្នាំ ២០១៦

ក្រោយពីសារអំពាវនាវរបស់នាង ស្រី ណេត សរសេរបង្ហោះនៅលើបណ្តាញសង្គមហ្វេសប៊ុករួចមក ។ សប្បុរសជនទាំងនៅក្នុងប្រទេស និងក្រៅប្រទេស ក៏បានផ្តល់ជំនួយសប្បុរសធម៌ដល់នាង ស្រី ណេត ជាបន្តបន្ទាប់ ។

លោក សឺន ជុំជួន ដែលជាតំណាងឲ្យនាង ស្រី ណេត នៅប្រទេសកម្ពុជា ចាំទទួលជំនួយសប្បុរសធម៌ ពីសប្បុរសជននានា បានប្រាប់វិទ្យុសំឡេងកម្ពុជាក្រោម តាមទូរស័ព្ទ អំពីស្ថានភាពអាការៈជម្ងឺរបស់នាង ស្រី ណេត យ៉ាងនេះថា ។

នៅពេលដែលសួរថា តើនាង ស្រី ណេត ជានរណា? ហើយនាងជាសកម្មជនតំណាងឲ្យអង្គការណាមួយ ដែរឬ ? ហេតុអ្វីបានជានៅពេលនាង ចេញសារអំពាវនាវមួយបង្ហោះក្នុង Facebok ភ្លាម ក៏មានអ្នកចែករំលែកសារនេះ ជាច្រើន ។ បន្ទាប់មកសប្បុរសជនទាំងនៅក្នុងស្រុក និងក្រៅស្រុក ដែលអាណិតអាសូរដល់នាង ហើយក៏បរិច្ចាគប្រាក់កាក់មកនាងជាហូរហែរ ដើម្បីជួយសង្គ្រោះព្យាបាលជម្ងឺដល់នាង ។ លោក សឺន ជុំជួន បានបញ្ជាក់ប្រាប់យ៉ាងដូច្នេះថា ៖

លោកបញ្ជាក់បន្ថែម ៖

លោក សឺន ជុំជួន បានធ្វើការពាវនាវដល់សប្បុរសជនទាំងឡាយ ដែលមានចិត្តសប្បុរសធម៌ ជួយបរិច្ចាកប្រាក់កាក់ខ្លះ តាមលទ្ធភាព និងតាមកម្លាំងសទ្ធា ដើម្បីសម្រួលដល់ការវះកាត់នេះ ។ បើតាមការបញ្ជាក់ក្នុងសារអំពាវនាវរបស់នាង ថ្លៃសេវាក្នុងការវះកាត់នេះ មានទឹកប្រាក់ប្រមាណជា ១០០ លានដុងឡើងទៅ បើគិតជាប្រាក់ដុល្លារប្រមាណពី ៥០០០ ដុល្លារ ។ សូមស្តាប់សារអំពាវនាវរបស់ លោក សឺន ជុំជួន ៖

សូមបញ្ជាក់ថា នៅថ្ងៃទី ១៣ ខែមីនា ឆ្នាំ ២០១៦ កន្លងទៅនេះ ព្រះសង្ឃ និងយុវជនខ្មែរក្រោមមួយក្រុមប្រមាណ ១០០ អង្គ និងរូប ក្នុងនោះក៏មាននាង ស្រី ណេត ដែរ បានណាត់គ្នាតាមរយៈបណ្ដាញសង្គម Facebook មកប្រមូលផ្ដុំគ្នានៅស្រះគូ នាទីរួមខេត្តព្រះត្រពាំង ដើម្បីសម្ដែង អំពីកង្វល់របស់ខ្លួន និងតវ៉ាដោយសន្តិវិធីទៅអាជ្ញាធរវៀតណាម អំពីបញ្ហាស្រះគូដែលត្រូវគោក ។

ព្រឹកឡើង ថ្ងៃទី ១៤ ខែមីនា ឆ្នាំ ២០១៦ នាង ស្រី ណេត តំណាងឲ្យព្រះសង្ឃ និងក្រុមយុវជនខ្មែរក្រោម បាននាំញត្តិតវ៉ានោះ ទៅដាក់ជូនដល់មន្ទីរវប្បធម៌ ទេសចរណ៍ និងកីឡាខេត្តព្រះត្រពាំងដោយផ្ទាល់ ។ តែមកទល់ នឹងពេលនេះ នៅមិនទាន់មានចម្លើយអ្វីដល់ព្រះសង្ឃ និងអ្នកតវ៉ានៅឡើយ ។ អ្នកតវ៉ាបានអះអាងថា ពួកគេកំពុងតែរងចាំចម្លើយពីអាជ្ញាធរវៀតណាមសិន តែថាបើមិនមានដំណោះស្រាយណាមួយឲ្យបានសមស្របនោះទេ ក្រុមយុវជន និងព្រះសង្ឃ នឹងចេញតវ៉ាជាបន្តបន្ទាប់ទៀតនៅពេលខាងមុខ ៕

បើសប្បុរសជនទាំងឡាយ ដែលមានទឹកចិត្តអាណិតអាសូរដល់នាង ស្រីណេត ហើយមានបំណងចង់បរិច្ចាគប្រាក់ ដើម្បីជួយសង្គ្រោះដល់នាង ស្រី ណេត សូមទាក់ទងតាមលេខទូរសព្ទ ដូចខាងក្រោម៖

នៅប្រទេសកម្ពុជា សូមទាក់ទង៖