(បទពាក្យប្រាំពីរ)
[twocol_one]១~ជីវិតរស់នៅ
ត្រូវខ្មាសបាប
បណ្ដុះព្រោះសាប
ខំស្តាប់ធម៌
ដុសខាត់កាយចិត្ត
ដុតកករ
ច្រោះយកចិត្តល្អ
តាមធម៌ព្រះ ។
២~សព្វសត្វជីវិត
គគ្រិះគ្រាត
បាបនោះតែងបៀត
មិនស្រឡះ
បណ្តាលឲ្យយើង
ថ្កើងមានះ
មិនស្គាល់ផ្លូវព្រះ
អាក្រក់ល្អ ។
៣~ព្រះត្រាស់នូវធម៌
ជុំវិញខ្លួន
មិនដែលលាក់ពួន
សត្វនិករ
ណាស់តែសត្វខ្លះ
មិនឃើញធម៌
នាំគ្រោះកករ
ស~ថា~ខ្មៅ ។[/twocol_one] [twocol_one_last]
៤~ព្រះធម៌នៅភ្ជាប់
និងសង្គម
មានរសសុខុម
ប្រោសប្រដៅ
ញាតិអឺយខំប្រឹង
សិក្សាស្រាវ
ប្រោសចិត្តហ្មងសៅ
គង់ភ្លឺថ្កាន ។
៥~ព្រះពុទ្ធផុតទៅ
នៅព្រះធម៌
ចាំងផ្លូវលម្អ
គ្រប់ភូមិឋាន
មិត្តអឺយស្វែងយល់
កុំខកខាន
រៀនធម៌តែងបាន
វាសនាល្អ ៕[/twocol_one_last]
ដោយ លឹម រង្សី
—————————–
អត្ថបទកំណាព្យនេះ ឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីទស្សនៈរបស់អ្នកនិពន្ធ មិនមែនជាទស្សនៈ និងគោលជំហររបស់ វិទ្យុសំឡេងកម្ពុជាក្រោម ឡើយ ។