ដោយ សឺង សម្រេច | VOKK
ពិភពលោកចាប់ ផ្តើមឆ្នាំ ២០១៣ បាន ១៥ ថ្ងៃហើយ ។ ទោះ ជាមនុស្សម្នា ក្នុងសកលលោក បាន ឬ មិនបានស្វាគមន៍ ចាប់ផ្តើមឬមិនចាប់មឆ្នាំថ្មី ព្រះសុរិយាក៏នៅតែរះ នៅពេលអរុណ្ណោទ័យ ហើយនឹងលិចទៅវិញ នៅ បច្ចុសម័យ ។ នេះជាដំណើរទៀងទាត់មួយ ដែលរុញសត្តនិករក្នុងចក្រវាឡថាឲ្យត្រូវ តែទទួលយក ដោយគ្មានជម្រើសឡើយ ។ ក្នុងបរិយា កាស ដែលគ្មានអ្វីជាទៀងទាត់នេះ វាសនារបស់មនុស្ស ម្នាក់ៗនាថ្ងៃនេះ គឺជាផលនៃអ្វីដែលគេបានគិតគូរនិងបាន ធ្វើពីថ្ងៃ-ខែ-ឆ្នាំមុនៗ លើកលែងតែ ភាពចៃដន្យខ្លះៗដែលកើតឡើងជាយថាហេតុ តែប៉ុណ្ណោះ។
ជាទ្រឹស្តីសកលមួយបានចែងថា ប្រសិនបើយើងធ្វើអ្វីៗដដែលៗយើងនឹងបានទទួល លទ្ធផលដដែល ។ បើតាមការសង្កេត និងបទពិសោធន៍នៃជីវិត ការដែលយើងម្នាក់ៗចង់បានអ្វីមួយ នោះហៅថា “ចំណង់ចង់បាន” ។ ក្នុង បរិបថនៃចំណង់នេះ ទ្រឹស្តីពីរមានលក្ខណ:គួរពិចារណា ។ មតិមួយយល់ ថា ចំណង់មនុស្សគ្មានព្រំដែនទេ ។ ដរាបណាយើងកំរើកខ្លួន គឺចង់ធ្វើអ្វីមួយចង់បានអ្វីមួយ ។ ចង់បានអ្វីមួយ គឺមានកង្វល់ក្នុងចិត្ត ។ មតិដដែលយល់ថា យើងគួរតែចេះសប្បាយរីក រាយជាមួយនឹងអ្វី ដែលយើងមានមកហើយ ជាជាងចេះតែចង់បានគ្មានព្រំដែនកំណត់ ដែលនាំឲ្យមានកង្វល់ខ្វល់ ខ្វាយមិនចេះចប់ មិនចេះហើយ ។ ចំណែកមតិមួយទៀតថា មនុស្សដែលអស់ចំណង់ គឺប្រៀបបានទៅនឹងមនុស្សស្លាប់គ្មានការរីកចំរើនទេ។ យើង ត្រូវតែមានការស្រមៃមានសុបិនថ្មីៗ ជានិច្ច ។
យើងខ្ញុំ សូមទុករឿង “ចង់” ឬ “មិនចង់” នេះ ជូនលោកអ្នកពិចារណាចុះ ព្រោះមនុស្សម្នាក់ៗ មានជីវិតមួយ សម្រាប់រស់នៅតាមរបៀបរបស់ខ្លួន ។
ប៉ុន្តែសម្រាប់យើងជាខ្មែរក្រោម ដែលភព្វវាសនាមិនល្អបានរុញឲ្យយើង ទៅរស់នៅក្រោមនឹមត្រួតត្រា របស់ជនជាតិយួន បើយើងមិនចង់ ឬ មិនធ្វើអ្វីមួយទេគឺគេចមិនផុត ពីស្លាប់ផុតពូជខ្មែរឡើយ ។ លោកអ្នកបានជ្រាបហើយ ប្រវត្តិសាស្ត្រ ក៏ដូចជាព្រឹត្តិការណ៍ បច្ចុប្បន្នដែលកើតឡើង នឹងបន្តកើតឡើងទៅអនាគត បានបង្រៀនយើងអំ ពីទឹកដីខ្មែរ បានបាត់បង់យ៉ាងច្រើន ហើយក៏មានសញ្ញាថា ទោះជាប្រទេសជិតខាង បានបង្ហាញភាពញញឹម ស្និទ្ធស្នាល ក្នុងនាមមិត្តភាពល្អូកល្អឺននាពេលលនេះក្តី ក៏ គឺជាញញឹមក្នុងផលប្រយោជន៍របស់គេ ដែលជានិច្ចជាកាលជាការខូចខាតបាត់បង់របស់ខ្មែរ។ ហើយការរួញតូច នៃមាតុភូមិជាទីស្នេហានោះ ក៏មិនប្រាកដជាឈប់ត្រឹមនេះដែរ ។ ពិតមែនហើយ ឈាមដែលរត់នៅក្នុងសរសៃខ្មែរនៅកម្ពុជាក្រោម និងខ្មែរនៅកម្ពុជា គឺជាឈាមខ្មែរតែ មួយ ។ ប៉ុន្តែរឿងសុខទុក្ខរបស់ ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរនៅកម្ពុជា និងសុខទុក្ខរបស់ខ្មែរ នៅកម្ពុជាប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរក្រោម គឺមិនដូចគ្នាទេ ។ ខ្មែរក្រោមដែលត្រូវរស់នៅក្នុងការឃុំគ្រងរបស់បរទេសយួនប្រៀបបានទៅនឹងសម្បុកឥតមេបា ឬ ក៏ជា “កូនមាន់” ដែលមានមេជា ”មេទា” ។ ភាពខុសគ្នានៅត្រង់ថា ទោះជា “មេទា” ក្រាបច្រឡំពង ឬ បណ្តើរច្រឡំកូន ក៏វានៅចេះស្រឡាញ់ និងការពារកូនរបស់វាដែរ ។ ចំណែកគោលបំណង របស់យួនចំ ពោះខ្មែរឬខ្មែរក្រោម ដែលថាស្មោះឬមិនស្មោះនោះ គឺជារឿងគួរពិចារណា ។ រឿងមិត្តភាពរវាង ព្រះរាជាណាចក្រ កម្ពុជា ជាមួយប្រទេសវៀតណាមជារឿងមួយដោយឡែក ។ រឿងរាជរដ្ឋាភិបាលនៃព្រះរាជាណាចក្រ កម្ពុជាឈឺឆ្អាល ឬមិនឈឺឆ្អាលចំ ពោះសុខទុក្ខ របស់ខ្មែរក្រោម ទាំងនៅ ក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ទាំងនៅកម្ពុជាក្រោម ជារឿងមួយទៀត ។ ប៉ុន្តែបើនិយាយ ពីខ្មែរក្រោម នៅលើអតីតដែនដីអាណាចក្រកម្ពុជា គឺកម្ពុជាក្រោម ដែលនៅក្នុងកណ្តាប់ដៃយួន កាន់កាប់ដោយយោង ទៅលើសញ្ញា ទាំងឡាយដែលរដ្ឋាភិ បាលវៀតណាម បានធ្វើពីអតីតកាលនិងកំពុង តែអនុវត្តន៍នាពេលនេះ បានជម្រុញឲ្យយល់ថា បើខ្មែរក្រោមមិនស្រុះស្រួលមូលមតិគ្នាក្នុងការ ការពារអត្ត សញ្ញាណរបស់ខ្លួនទេ ពូជខ្មែរនៅលើទឹកដីកេរដូនតាមហានគរនេះ អាចនឹងឈានដល់ការវិនាសសាបសូន្យ មិនខាន ឡើយ ។
បានន័យថា អ្វីដែលខ្មែរក្រោម ធ្លាប់តែមានមកនោះ បានបាត់បង់ទៅហើយ ។ ហើយចង់ ឬ មិនចង់ យើងទាំងអស់គ្នាជាខ្មែរក្រោមម្នាក់ ៗ ត្រូវតែធ្វើអ្វីមួយក្នុងគោលដៅរួមមួយ ជាមួយគ្នា ។
គ្មានអ្វី ដែលយឺតយ៉ាវសម្រាប់យើងទាំងអស់គ្នាឡើយ ។ ឆ្នាំ ២០១៣ ក៏ដូចជាឆ្នាំដ៏ទៃទៀតដែល នឹងមកដល់ ផ្លូវដែលយើងទាំងអស់គ្នាត្រូវដើរក្រោមឆ័ត្រសហព័ន្ធខ្មែរកម្ពុជាក្រោម ជាជម្រើសដ៏ត្រឹមត្រូវតែមួយគត់ ដែលស្របច្បាប់អន្តរជាតិ ។ ការចោទប្រកាន់ ពីសំណាក់ប្រទេសវៀតណាម ដែលថា យើងជាក្រុម មានបំណងបំបែកទឹកដីនោះ គ្រាន់តែជាលេសមួយមិនសមហេតុផល ដើម្បីបង្អាក់ដំណើរតស៊ូមតិដោយសន្តិភាព របស់យើងតែប៉ុណ្ណោះ ។ យើងជាខ្មែរក្រោមទាំងអស់គ្នា ត្រូវតែមានជំហររឹងប៉ឹងដូចថ្មភ្នំ ដែលមិនអាចរង្គើរ បានដោយសារខ្យល់ព្យុះសង្ឃរាបោកបក់ឡើយ ។ ទោះជាយឺតឬលឿន ជំហានរបស់យើង ត្រូវតែបោះទៅមុខ ជានិច្ច ។ សុភាសិតបារាំងមួយបានពោលថា Qui n’ avance pas recule បានន័យថា “ អ្នកមិនទៅមុខ គឺថយក្រោយ” ។ សុភាសិតបារាំងមួយទៀត ក៏បានចែងថា “ Qui va lent, va loin” បានន័យថា “ អ្នកទៅមុខដោយយឺតៗ ទៅបានឆ្ងាយ” ។ សម្រាប់ខ្មែរក្រោម“នៅស្ងៀម គឺស្លាប់” ។ លង់លក់ដោយសារសំឡេង “យក្សក្លែងខ្លួន” ច្រៀបបំពេរ គឺប្រាកដជាមាន គ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិត ។
ឆ្នាំថ្មីគំនិតថ្មី។ ខ្មែរក្រោមម្នាក់ៗត្រូវតែមានគំនិតថា ខ្លួនត្រូវតែជាចំណែកមួយ នៃការតស៊ូជាប្រវត្តិសាស្ត្រនេះ ហើយសំខាន់បំផុត ត្រូវតែមានចិត្តខន្តីអត់ធ្មត់ កុំចង់បានអ្វីតាមបំណង ដោយឆាប់រហ័សពេក ។ ខាងក្រោមនេះជាមេរៀនខន្តីធម៌ របស់លោក ព្រៃយិន អាដាម៖ Apply discipline to your thoughts when they become anxious over the outcome of a goal. Impatience breeds anxiety, fear, discouragement and failure. Patience creates confidence, decisiveness, and a rational outlook, which eventually leads to success. Brian Adams ។ មានន័យថា“យកវិន័យទៅអនុវត្តជាមួយការ នឹកគិតរបស់អ្នក នៅពេលដែលវាទៅជាមានការថប់បារម្ភចំពោះផល ដែលចេញមកពីគោលដៅមួយ ។ ការគ្មានអំណត់បង្កើតការថប់បារម្ភ ការរារែកមិនដាច់ស្រេចការភ័យខ្លាច ក្តីអស់សង្ឃឹម និងបរាជ័យ ។ ក្តីអំណត់បង្កើតទំនុកទុកចិត្តការសម្រេចចិត្ត និងទស្សន វិស័យ ប្រកបដោយពិចារណញ្ញាណ ដែលតែងនាំទៅរកជោគជ័យ” ។
ងាកទៅពិចារណា ពីការពេញចិត្តរីករាយជាមួយនឹង “អ្វីដែលយើងមានហើយ” ខ្ញុំសូមរំឭកនូវសម្ដីរបស់ខ្មែរក្រោមម្នាក់មកពីផ្នោរដូង ខេត្តព្រះត្រ ពាំង ដែលវិទ្យុសំឡេងកម្ពុជាក្រោម បានធ្វើសម្ភាសកាលពីដើមខែមករា ឆ្នាំ ២០១៣ លោក ថាច់ ស៊ើង បាននិយាយយ៉ាងដូច្នេះ “ប្រសិនបើគ្មានសហព័ន្ធខ្មែរកម្ពុជាក្រោម ធ្វើសកម្ម ភាពទេ ពួកវា (យួន) ច្របាច់យើង (ខ្មែរក្រោម) ខ្ទេចដូចម្សៅ !” ។ ពាក្យមួយឃ្លានេះ មានន័យគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់លើកទឹកចិត្តចំពោះសហព័ន្ធខ្មែរកម្ពុជាក្រោម តាំងពីថ្នាក់ដឹកនាំ រហូតដល់សមាជិក-សមាជិកានិងអ្នកគាំទ្រទាំងអស់ ចំពោះសកម្មភាពដែលបានបំពេញ ក្នុងកាលកន្លងមក ។ យើងទាំងអស់គ្នាជាខ្មែរក្រោមក៏បានទទួលស្គាល់ថា ជាប្រវត្តិសាស្ត្រមានការក្រោកឡើងតស៊ូជាច្រើនដំណាក់កាល ប៉ុន្តែកំណត់ជាការតស៊ូមតិថ្នាក់អន្តរជាតិ ពុំមានដូចពេលនេះឡើយ ៕
ជយោ ដំណើរតស៊ូត្រូវទិសរបស់ខ្មែរកម្ពុជាក្រោម !
