ដោយ ស៊ឺន ចែងចើន|VOKK
ថ្ងៃពេញបូណ៌មីខែអស្សុជ ជាថ្ងៃដែលពុទ្ធសាសនិកជន អ្នកគោរពប្រតិបត្តិតាមព្រះពុទ្ធសាសនា សម្គាល់ថាជាថ្ងៃព្រះភិក្ខុសង្ឃចេញវស្សា ។ ជាមួយគ្នា នៅថ្ងៃ ១៥ កើតខែអស្សុជ នៅដែនដីកម្ពុជាក្រោម ក៏បានរៀបចំពិធីបវារណាចេញវស្សាដែរ ។ ក្រៅពី ពិធីកិច្ចចេញព្រះវស្សានៅកម្ពុជាក្រោម ពុទ្ធបរិស័ទខ្មែរក្រោម ក៏បានរៀបចំពិធីបុណ្យមួយនេះ យ៉ាងអ៊ឹកធឹក ដោយពុទ្ធបរិស័ទខ្លះ នាំគ្នារៀបចំវេចនំ យកទៅវត្តប្រគេនព្រះសង្ឃ មានទាំងអន្សមជ្រូក អន្សមចេក អន្សមដូង នំគម នំចាក់អំបែង ។ល។ រួមមានទាំងបង្អែម និងចំអាបប្រណីតវិសេសបេះទាំងផ្កាភ្ញី ទៀន ធូប ជាគ្រឿងត្រៃតរនបូជា ។
ទន្ទឹម នឹងនោះ មុនថ្ងៃចេញវស្សា គណៈកម្មការពុទ្ធិកសិក្សានៅកម្ពុជាក្រោម និយមកំណត់កាលបរិច្ឆេទប្រឡងឆមាសក្នុងឱកាសបុណ្យចេញវស្សានេះដែរ ។ ព្រោះថាវត្តនីមួយ ៗដែលមានបើកសាលា សម្រាប់សមណសិស្ស និងសិស្សានុសិស្សសាលាពុទ្ធិកសិក្សា ចាប់តាំងពីពុទ្ធិកមធ្យមសិក្សាបឋមភូមិ រហូតដល់ថ្នាក់ពុទ្ធិកមធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិ សរុបទាំងអស់មាន ៧ ថ្នាក់ដែលតម្រូវឲ្យរៀន ៧ ឆ្នាំទើបចប់សព្វគ្រប់ ។ ក្រោយពីប្រឡង នឹងប្រកាសលទ្ធផលរួច ពោលគឺនៅថ្ងៃ ១ រោច លោកគ្រូចៅអធិការ និងលោកគ្រូអចិន្ត្រៃយ៍សាលាអនុញ្ញាតឲ្យសមណសិស្សានុសិស្សនិមន្ត និងអញ្ជើញទៅស្រុកកំណើតរយៈពេល ១ សប្តាហ៍ ដើម្បីថ្វាយបង្គំព្រះឧបជ្ឈាយាចារ្យ និងសួរសុខទុក្ខ ញោម មាតា បិតាញាតិសាលោហិត តាមបវេណីពុទ្ធសាសនា ។ លុះដល់ថ្ងៃ ៨ រោចអស្សុជវិលត្រឡប់មកវត្តរៀនជាបន្ត ។ ដើម្បីជ្រាបច្បាស់ អំពីកម្មវិធីប្រឡងចេញវស្សា និងការសិក្សាផ្នែកពុទ្ធិកសិក្សារបស់ព្រះសង្ឃ នៅដែនដីកម្ពុជាក្រោម លោក ស៊ឺន ចែងចើន នៃវិទ្យុសំឡេងកម្ពុជាក្រោម បានធ្វើកិច្ចសម្ភាសន៍ព្រះសង្ឃខ្មែរក្រោមមួយអង្គព្រះនាម ភិក្ខុ ថាច់ ភក្តី ជាឧទ្ទេសាចារ្យបង្រៀន នៅវត្តគងជ័យរឹងរិទ្ធស័ក (ផ្នោកំបុត) ឋិតនៅក្នុងស្រុកកំពុងធំ ខេត្តព្រះត្រពាំង ជុំវិញរឿងនេះ ដូចតទៅ៖
