សំឡេងកម្ពុជាក្រោម

ដោយ ថាច់ ប្រីជា គឿន (មេពាក្យ ៧) គុកសម្រាប់ឃុំឧក្រិដ្ឋជន ប្រព្រឹត្តទោសធ្ងន់បង្ហិនគេ ចោរប្លន់សម្បត្តិមានម្ចាស់ថែ យកធ្វើជាកេរខ្លួនឥតខ្មាស ។ គុកសម្រាប់ឃាំងឃាតក គ្មានមនុស្សធម៌សាងបាបក្រាស់ សម្លាប់គេឯងដោយមោហៈ គួរច្បាប់រូតរះដាក់ពិន័យ […]

ដោយ ថាច់ ប្រីជា គឿន (មេពាក្យ ៧) បេះដូងខ្ញុំមួយព្រួយអនេក ពេលយប់មិនដេកចម្លែកក្រៃ ថាគូស្នេហ៍ចុះព្រាត់ទីទៃ កើតរោគស្នេហៃរីងរៃចិត្ត ។ យប់ជ្រៅណាស់ហើយម្តេចឡើយខ្ញុំ រែកទុក្ខប៉ុនភ្នំខំសួរចិត្ត ថាខ្លួនមិនយំម្ដេចភ័ក្រ្តពិត ទឹកភ្នែកដាមដិតជិតនេត្រា […]

ដោយ ថាច់ ប្រីជា គឿន (មេពាក្យ ៧) ធម្មជាតិបច្ចុប្បន្នប្លែកសែនប្លែក ក្លាយជារហែកញែកពីគ្នា ឲ្យឃ្លាតទីទៃសែនរងា កម្មអ្វីផ្តន្ទាឲ្យទុក្ខា ។ ព្រះចន្ទនិមលព្រាត់រាត្រី ឯព្រះសុរិយឫទ្ធថ្លៃថ្លា ព្រាត់ប្រាសពេលថ្ងៃសែនខ្លោចផ្សា ញ៉ាំងលោកអន្ធការាស្ត្រទុក្ខភ័យ […]

ដោយ ថាច់ ប្រីជា គឿន (មេពាក្យ ៩) កវីគឺជានាវាផ្ទុកវោហារ ឬជាអ្នកបញ្ជូនសារអាថ៌កំបាំង កកាយប្រាយប្រាប់មនុស្សគ្មានលាក់បាំង ឬជាកញ្ចក់បញ្ចាំងផ្ទាំងជីវិត ។ កវីគឺជាអ្នកស្រមើស្រមៃ រាល់យប់ថ្ងៃដងប៉ាកកាគឺជាមិត្ត យកក្រដាសកាសធម្មជាតិឲ្យចូលជិត មកនែបនិត្យរួមស្នេហស្និទ្ធនឹងមនុស្សា […]

ដោយ ថាច់ ប្រីជា គឿន (មេពាក្យ ៩) ជាតិកញ្ឆែត អណ្តែតខ្លួនស្ងួនស្ម័គ្រស្មោះ ប្រឹងបោះពួយត្រួយលូតលាស់ស្រស់ខៀវខ្ចី មានប្រយោជន៍ដល់ពូជមនុស្សបេះទៅឆី ជាអន្លក់ឬអន្លៃទាំងស្រីប្រុស ។ រដូវប្រាំងរាំងហែងហួតស្ងួតផែនដី ត្រពាំងរីងដាច់អាល័យក្ស័យស្រណោះ កញ្ឆែតស្គមវលិលោមដីដើម្បីរស់ […]

ដោយ ថាច់ ប្រីជា គឿន (មេពាក្យ​៧ ) វស្សាភ្លៀងធ្លាក់ចាក់ជោកដី ខ្ញែរដុះផុតដីត្រួយខ្ចីលាស់ ស្មានថាប្រពាយអន្លក់ស្រស់ ធ្វើទ្រើងឲ្យបោះពួយវលិថ្លៃ ។ ថែទាំថ្នមថ្នាក់ចាក់ស្រោចទឹក ក្នុងចិត្ត​គិតនឹកនឹងបានឆី បន្លែខ្ចីស្រស់ផ្លែប្រពាយ បីបាច់រាល់ថ្ងៃក្នុងចម្ការ […]

ដោយ ថាច់ ប្រីជា គឿន (បទកាកគតិ) ក្រឹមមាសពូជត្រី រស់ក្នុងកុន្នទី ពុំស្គាល់សមុទ្ទ បានចូលក្នុងដប ម្ចាស់គាប់ស្នេហ៍ស្និទ្ធ សម្ញែងពលឫទ្ធ ដាក់តែគ្នាឯង ។ ស្រកីស្រកា ដូចមាសភ្លឺថ្លា […]

ដោយ ថាច់ ប្រីជា គឿន (មេពាក្យ ៩) ពូជអណ្ឌៈញាស់ពីមាន់មេតែមួយ កើតទុក្ខព្រួយកូនមួយគ្រករកជល់គ្នា ភ្លេចសម្បុកស៊កចំបើងទ្រាប់ពងភ្ងា ផ្គាប់ម្ចាស់ថ្មីចិត្តពាលាជាសត្រូវ ។ ម្ចាស់ចិញ្ចឹមត្រឹមទុកជល់ភ្នាល់ចំណេញ ឲ្យចំណីឆីឥតម្នេញវេញតម្រូវ ទទះស្លាបជាប់ក្នុងជាលពាលពេកកូវ ប្រឹងរងាវស្ទាវរងើមិនពើស្លាប់ […]

(មេពាក្យ ៨) ដោយ ថាច់ ប្រីជា គឿន បុប្ផាជនបទស្រគត់ស្រគំ មារយាទរមទមសក្តិសមលើសស្រី ឫកពាអឹមអៀមស្ងៀមមិនចេញស្តី ញញឹមប្រិមប្រិយមិនស្តីថ្លាថ្លែង ។ មើលភ័ក្ត្រក្រឡង់ក្រហមស្ទើរស្វាយ ស្ងួនបង្ហាញកាយក្រោមផ្ទៃសូរ្យសែង ព្រះពាយផាត់មករករឿងថ្លាថ្លែង ផ្កាខ្មាសគេឯងតែងបាំងភក្រ្តា […]