កំណាព្យ៖ បញ្ញើក្អែក

ដោយៈ ថាច់ សាវ៉ាន់


ពុតធ្លេដុះទេទៀបមាត់ទឹក                      សុរិយាពេលព្រឹកចាំងរស្មី

ខ្ញៀវខ្ញាសម្រែកហ្វូងបក្សី                         ចិកស៊ីចំណីលើរាងកាយ។

ពុតធ្លេមិនដែលពោលត្អូញត្អែ                   ស៊ីជុះស្រេចតែសត្វទាំងឡាយ

តូចធំមកទំតាមសប្បាយ                         តាមតែនិស្ស័យសត្វបក្សា។

អន្តរាយកើតមានដល់ពុតធ្លេ                     មិនដឹងសោះទេ ឳរុក្ខា!

គ្រាប់ពូជដែលពួកសត្វបក្សា                     ជុះដាក់អាត្មារាល់ថ្ងៃខែ។

ត្រូវទឹកត្រូវក្ដៅពន្លកបែក                         ដើមបញ្ញើក្អែកដុះកៀនក្បែរ

ដោយសារសម្បកដើមពោធិ័ធ្លេ                 បញ្ញើប្រឹងតែខំចាក់ឫស។

ស្លឹកលាស់ខៀវខ្ចីតាមជាតិខ្លួន                  មែកធៀងមាំមួនបែកគ្រប់ទិស

បឺតយកជីរជាតិពីឈាមញឹស                   ដោយសារគល់ឫសដើមពុតធ្លេ។

ច្រើនថ្ងៃខែឆ្នាំកន្លងទៅ                            ពោធិ័ធ្លេមិននៅដូចដើមទេ

ដើមឫសមែនពិតស្លឹកខុសគេ                   មិនដូចពោធិ័ធ្លេជាតិសោះឡើយ។៚

១-ពុតធ្លេ (ន.) ឈ្មោះ ប្រទាលមួយប្រភេទ ដើម,ស្លឹក, ផ្កា ស្រដៀងនឹងចេកទេស។ ឈ្មោះឈើមួយប្រភេទ មានសណ្ឋានស្លឹក ស្រដៀង នឹងជ្រៃបាយ ហៅពោធិ៍ធ្លេក៏មាន (តាមសង្កេត  មានតាមតំបន់ទំនាប នៅកម្ពុជាក្រោម)