កំណាព្យ៖ ទុក្ខវត្តសេរីតាសេក

៙ថ្ងៃលិចបាំងភ្នំខ្ញុំយំសោកា     យំប្រាប់លោកថា‹អាណិតខ្មែរផង›

ច្រើនថ្ងៃច្រើនខែច្រើនឆ្នាំកន្លង     ‹អាណិតខ្មែរផងជួបតែទុក្ខា។

សម្រែកតាសេកជ្រែកអាកាសា     ស្រែកហៅខេមរាគ្រប់ទិសទាំងបួន

ឱ្យនាំគ្នាក្រោកកុំនៅស្ងៀមពួន     ឥឡូវពួកយួនផ្សឹកសង្ឃទៀតហើយ។

អាសូរខ្មែរអើយអភ័ព្វពន់ពេក     ទុក្ខច្រើនអណេកទុក្ខមិនចេះល្ហើយ

តើពេលណាទៅទើបខ្មែរបានស្បើយ     ទុក្ខមួយទៀតហើយទុក្ខព្រោះសាសនា។

ព្រះសង្ឃថាច់ធឿនព្រះអង្គខុសអ្វី     បានជាពិន័យឱ្យចាកសិក្ខា

បើតាមសហព័ន្ធមិនខុសឡើយណា     មើលចុះលោកាគេស្វាគមន៍យើង៕៚

ថ្ងៃទី ៥ មិនា ២០១២

ដោយ  សាវ៉ាន់